Shinodowe recenzje #7: "Alicja i Lustro Zombi"

Tytuł: "Alicja i Lustro Zombi"

Seria: "Kroniki Białego Królika"

Tom: 2

Autor: Gena Shoalter

Wydawnictwo: Mira - Harlequin Polska

Gatunek: Literatura młodzieżowa, fantasy

Data premiery: 21 maja 2014

Liczba stron: 444

"Zombi skradają się nocą. Zapomnijcie o krwi i mózgach. One pragną ludzkich dusz. Niewiele mogą mi odebrać, skoro straciłam wszystko, co najcenniejsze: rodzinę i przyjaciół. Ale po kolejnym ataku zrozumiałam, że zawsze może być jeszcze gorzej. Nagle lustra wokół mnie ożyły, a ja zaczęłam słyszeć głosy umarłych. Mroczna siła popycha mnie ku złu, każe robić straszne rzeczy. Potrzebuję pomocy, by uciszyć ciemność, której pozwoliłam przemówić. Nie mogę się poddać…" tekst z okładki

Tak w skrócie. W książce chodzi głównie o to, że Alicja ma dziwne wizje z nowym zabójcą, Gavinem, które później się wyjaśnią, ale przed tym równie dobrze można płakać z główną bohaterką. Ali też zostaje ugryziona przez ugryzionego wcześnie przez zombi Justina. (w książce jest to mniej skomplikowane). I bum teraz w jednym ciele żyją Ali Żywa i Ali Zombie i nieustanie toczą walkę ze sobą.


Jestem świeżo po przeczytaniu i... o Jezu, te emocje wciąż są we mnie. Każdy rozdział mnie zaskakiwał, naprawdę. Ta książka jest pełna zwrotów akcji i naprawdę nigdy bym nie pomyślała, że to wszystko się tak ułoży, ale oczywiście pozytywne zakończenie. Ali w tym tomie naprawdę pokazuje jaką jest silną i odważną dziewczyną. W tej książce jest na pewno więcej migdalenia, czasem "grubszego" (if you know what I mean), ale na pewno nie mogę powiedzieć, że aż było wszystko przesłodzone, bo to nie prawda, książka jest w tym temacie w sam raz. Jak tak czasami patrzę na riposty bohaterów to nie wiem czy płakać ze śmiechu, zastanowić się nad tym co przeczytałam czy coś innego. Tego się po prostu nie da określić, dlatego zacytuję fragment. Na pewno wiem, że po przeczytaniu nie mogłam się przestać się śmiać i zastanawiać "CO JA CZYTAM?!"

"Cole: "Kto jest twoim szefem? Po prostu przyjdź".

Ja: "Doskonale".

Cole: "Twój entuzjazm jest poniżający".

Ja: "Pieprz się".

Cole: "Robiłem to. Wolę mieć partnerkę"."

Były też zombi... dużo zombi... no dobra, było bardzo dużo zombi, okej? W tej książce chodzi głównie o zabijanie ich, wszystko jasne? Łapiecie? No to chodźmy dalej. Na końcu książki jest list "Od Cole'a". Jest skierowany do nas czytelników, ale głównie do ludzi Animy. Kiedy go czytałam nie mogła przestać się uśmiechać, ale pozwolę wam to przeżyć i nie powiem dlaczego. Spokojnie mogę powiedzieć, że Kroniki Białego Królika stały się moją kolejną ulubioną serią. Polecam zdecydowanie i już nie mogę się doczekać kiedy trzecia część zostanie przetłumaczona na polski. :3

Dziwniej i dziwniej!

Ogólna ocena: 10/10 

Chcesz wiedzieć coś jeszcze na temat tej książki? Napisz w komentarzu, a ja odpowiem. :)

Ps. Teraz daję wam wolną rękę. Możecie pisać w komentarzu co chcecie, żebym zrecenzowała następnym razem. Oczywiście wybiorę książkę, którą czytałam :)

Zobacz też: